Op 9 januari 2020 ben ik met mijn klas naar het fotomuseum FOAM geweest. Al hoewel ik museums erg interessant vind, ben ik er in geen jaren meer geweest. Het FOAM fotomuseum was een erg interessant museum om te bezoeken. De museum vind ik erg van onze tijd, omdat het een fotomuseum is. De meeste museums die ik ken zitten vol met schilderijen of beeldhouwwerk en meestal zijn dit kunstwerken die honderden jaren oud zijn. In tegenstelling tot andere museums, geeft FOAM alle kunstenaars over de hele wereld de optie om hun werk daar tentoon te laten stellen. De tentoonstellingen die er dit keer waren vond ik erg mooi en interessant, waardoor ik het moeilijk vond 1 foto te moeten kiezen. Er was uiteindelijk wel eentje die mij tot nu toe nog steeds is bijgebleven en dat is:
Deze foto is gemaakt door Catherine Servel.
Foam
– lets figures of supposedly ‘special’ models take center stage. The shapes and curves in her work are more familiar, realistic and accurate to ourselves and our surrounding reality. More often are these women positioned as a token to demonstrate the industry’s supposed willingness of working towards diversity and a more reflective representation of its actual readers.
De reden waarom ik juist deze foto zo mooi vind, komt eigenlijk door meerdere factoren. Ten eerste sprak het mij aan dat Catherine strijdt voor een realistischere modebeeld. Dit is iets waarvoor ik zelf ook sta en wat ik met mijn eigen webshop ook naar voren wil brengen. Voordat ik de foto had gezien en eerst het verhaal hoorde van de fotograaf, vond ik het erg interessant en werd ik gelijk nieuwsgierig als ik een plus-size model zou tegen komen. En dat gebeurde ook! De dunne, wit getinte modellen met een maatje 34 zijn zó 1998. En daarnaast vond ik het ook mooi om te zien dat ze had gekozen voor een model met een donkere huidskleur. Ze had ook kunnen kiezen voor een vrouw met een witte huidskleur, maar toen ik mij ging verdiepen in het werk van Catherine zag ik dat zij er vaker er voor kiest om donkere mensen op de foto te zetten. Fan-tas-tisch. Daarnaast had zij meerdere mooie foto’s in het FOAM museum hangen, maar deze sprak mij het meest aan, omdat dit een foto zou kunnen zijn die ik zelf zou gebruiken voor mijn eigen webwinkel. Ik vind dat het modebeeld ook moet veranderen en zeker in 2020. Gelukkig zie je ook steeds meer dat er winkels zijn die steeds vaker plus-size kleding gaan verkopen, maar dit is nog lang niet genoeg. Vooral de grotere merken doen dit nog lang niet. Ik denk hierdoor dat het nog een lange weg is om te gaan om het modebeeld te veranderen, maar door dit soort foto’s te zien in museum’s geeft het mij hoop dat we er wel daadwerkelijk mee bezig zijn en dat mensen er steeds bewuster mee omgaan. Kan je het voorstellen dat je steeds elke keer weer op zoek moet naar zoiets simpels zoals een topje dat goed zit? Nou ik wel! Elke keer als ik ga shoppen namelijk.
Als je ook vind dat het modebeeld moet veranderen en daar een steentje aan wilt bijdrage dan kan je mij meehelpen, door mijn onderneming The Glam Dream House te volgen.
The Glam Boss Life 